Bootshaus

Mir chönd's fascht nüd glaube, mir chömmed nüd druus,

z' Horge am See staaht es Seeretterhuus.

Vom Schlössli im Park, mir chönd's fascht nüd fasse,

händ's züglet an See, i d' Betonbarkasse

Mir händ's fascht nüd gfunde, im Dunscht fascht nüd gseh,

s' neu Seeretterheimet bi de „Chlääri" am See.

Doch eis hät eus gleitet, em Gscrimack mues mer naah,

d' Chläärdüft vo Horge, uf die cha mer gaah.

S'Huus isch fascht fertig, montiert gar es Toor

zvvei Dörfer duruuf, da händ's das no voor.

Im undere Seeteil sind ' s ab hüt au debii,

si händ es nett's Hüüsli de Bau isch verbii.

D' Dusche und d' WC, die händ's hüt scho trännt,

si ervvarted die erscht Retteri wo d' Hütte iirännt.

D' Uussicht isch prächtig, mer gseht de ganz See,

de Krauer hät Träne, das tuet nämmli weeh.

Mit so enere Sicht händ's jetzt alles im Griff,

entgaah tuet Eu nüüt me, kei kenteret's Schiff

Mei!e wird i Zuekunft keilisätz me haa,

mir werded das gnüüse, schräg änne draa.

Wämer hei chunnt bi Weschtwind, wird d' ifahrt e'chli schwär,

d' Wälle tüend schiebe und stelled eim quär,

tüend s' Rueder rächt legge , tüend ja nüd z'fescht eile,

im Notfall chönd Ihr funke „Horge rüeft Meile".

De härt Chärn vo Meile hät's nüd chönne laa,

drumm sind mir verbii choo, wänd's au luschtig haa.

D' Goldküschte laat grüesse, mir wünsched nur s' Bescht,

de Mannschaft, em Bootshuus und vor allem de Gäscht.

Em Erich dämm ghöört ganz en bsundere Chranz

zwänzg Jaahr hät er plaanet, d' Mannschaft seit Dank.

En schönnere Abschluss hät's nümme chönne sii

s'ihn Traum isch erfüllt, mir weied's hüt ii.

Zum Schluss jetzt no öppis in eigener Sach .

Eusi Liibli wo mir aahänd sind würklich e' Pracht

So öppis das cha mer nüd eifach go poschte

d' Versteigerig vo de letschte düend mir jetzt uuschoschte.

Kein Mänsch laat sich lumpe, mir fanged jetzt aah

und mit e' chli Glück chasch au bald eis haa.

Mir hoffed das d ' Aagebot laufed wie gschmiert,

es hät numme wenig, si sind limmitiert.

Erich und Walti, ihr dörfed eis haa

di andere bringed mir sicher au no an Maa.

Mir wänd emal luege wie de Franke jetzt rollt.

uufwääge cha mer die nämmli numme mit Gold.

D' Seeretterkarnmerade

vo Meile a de Goldküste